م روش کشت تربچه:

ترب گیاهی است یکساله و از خانواده شب بوییان  با ریشه سیاه و برگ‌های بیضی شکل و کشیده، خشن و کرکدار که آهن برگ‌های آن زیاد است. برگ و ریشه ترب دارای مقدار فراوانی ویتامین C است. ریشه این سبزی همچنین دارای مقادیر فراوانی پتاسیم، اسید فولیک و مس است. در مناطق سردسیری در طول مدت بهار و تابستان رشد میکند و ریشه آن متورم می شود که قابل برداشت است.در ابتدای رشد گیاه ریشه ترد  و شکننده است ولی به تدریج که ریشه مسن شد از کیفیت آن کاسته می شود و پوک می گردد.این ریشه تا عمق 30 الی 40 سانتی متری خاک توسعه  می یابد. تربچه وقتی وارد فاز زایشی شود تمام مواد ذخیره شده در ریشه آن صرف رشد گل و بذر شده و دیگر قابل استفاده نیست ، بنابراین باید مانع از گلدهی آن شد. طول دوره ی رشد تا برداشت کامل آن 20 روز می باشد. ترب سیاه گرد یا اصطلاحا  Black Radish یک ریشه گرد شکل معطر  می باشد که کمی بزرگتر از تربچه معمولی بوده  که به تربچه اسپانیایی معروف می باشد.

آب و هوا

ترب سیاه  یک سبزی فصل خنک می باشد.. این گیاه به گرما حساس است به این معنی با شروع گرما ریشه ی متورم کیفیت خود را از دست می دهدو مزه ی آن حالت تندی بخود می گیرد که دیگر قابل استفاده نیست. تربچه نسبت به یخبندان جزئی کمی مقاوم است.

خاک

به خاک سبک و غنی نیاز دارد. خاک سنگین و سنگلاخی باعث منشعب شدن ریشه آن شده و کیفیت آن کم میگردد ، بهترین pH برای رشد بین 6 و 7 می باشد.

نور

به نور مستقیم آفتاب نیاز دارد.

کاشت

ترب را مستقیم در محل اصلی می کارند.کشت آن به صورت دست پاش و یا ردیفی است. فاصله ی خطوط کشت 30 الی 40 سانتی متر و فاصله ی دو بوته بهتر است 5 سانتی متر در نظر گرفته شود. برای اینکه مداوم محصول داشته باشیم باید هر هفته  تاریخ کشت را مجددا تکرار کنیم.

داشت

مبارزه با علوفه هرز و سله شکنی از حمله مهمترین کارهای مربوط به داشت می باشند.

برداشت

20 روز پس  از کاشت باید اقدام به برداشت نمود وگرنه ریشه تربچه پوک و از کیفیت آن کاسته می شود.